Wiesław Matuch
G N A N Y M I Ł O
Ś C I Ą
Duch twój
coraz szerszą miłością gnany
i coraz szersze płaszczyzny ogarnia
W miłości szlachectwo twe rośnie
Wszechrzeczy czujesz treści zbratane
i atomów widzisz męczarnie
Duch twój wszedł w przymierze
Zaczarowany wolnością
wciąż biegnie
całą swą naturą
wykrzykując miłość
Wchodzisz w przestrzenie pierwotne
Gdy wszechnaturę
osiągniesz - spoczniesz
Wtedy żelazne prawo ustąpi
Z mąk zrodzi się promień
co rozkoszy przyniesie
w nadmiarze
|