Wiesław Matuch
O Ż Y W C Z A P I E Ś Ń
Uciszyły się wiatry
Pojawiły się obrazy święte
Nad polami mgły rozwiane
Widnieją najdalsze horyzonty
niby wiosny kwiaty radosne
Zaostrzyło się widzenie barw
Wszystko się bieli złoci
rumieni i świeci
Nie umiem się pohamować od duszy
westchnień
Od pieśni mistycznej
Wszystko jest piękne
Mój pot łączy się
z Twoimi łzami
Coraz większe powstaje wesele
Coraz większa Miłość
Potoczyło się w przepaść koło znikome
Zegary wybiły czasy odrodzenia
Wszystko nastaje nowe
I znów ożywa pieśń odrodzenia
Niech już nie płacze nikt
Zapowiada się sprawiedliwość
Dni pełne świetności |