|
Wiesław Matuch
S Ł O D K I O G I E Ń
Płonący wciąż w naszych głowach ogień
nie daje nikomu spocząć do końca
bo serce i umysł
przeczuwa piękno
o wiele doskonalsze
Czasami tylko myślisz żeś
w pełni szczęśliwy -
a to świat cię
serdecznie czaruje
Głowa
łonem które
rodzi i obradza
Te pozory dostrzegane
oczami nie wyglądają tak
jak prawdziwa wizja duszy
Często wychodzisz
poza siebie - tęsknisz za głębią
Tam dopiero pragniesz się spotkać
ze swoją miłością
Nie spoczniesz
póki nie zobaczysz
czego się spodziewasz
i nie zakosztujesz szczęścia
którego pragniesz
Daj mi już
odpocząć!
|
