Wiesław Matuch
I C H D W O J E
Wierność sobie przynoszą
nie tylko w katedrze
Jedność w miłości
wtula ich w słodki smak
każdej chwili
Piją z czary błękitne szczęście
piją do dna dany im czas
Dusze swe oddają sobie
niczym dojrzałe jabłka
pełne głębokich znaczeń
Miłość nie pozwala im umierać
Dla nich gwiazdy nigdy nie gasną
a księżyc posyła
moc najlepszych życzeń
Dwoje ich jest
a cały świat należy do nich
Któż odgadnie tajemnicę miłości?
Któż gości w sercu
tyle przywiązania i wierności?
Które pocałunki mają tyle żywego istnienia?
Kto czeka tak na przywitanie
z tyloma tęsknotami?
W kim najwięcej jest radości
i smutku z rozstania?
Tutaj miłością można się zachłysnąć -
wybawić z niewoli...
|