|
Wiesław Matuch
W S Z Y S T K O
P R Z E M Y Ś L E Ć
Wzwyż w Jego tajemnicach
tam gdzie środowisko jedności
nie ma swojego końca
w pełni zdolni do miłości
mamy odwagę pomyśleć
o wiecznym szczęściu
gdzie miłość czyni się boginią
W możliwości jest piękno
a w irracjonalności sztuka
Odkrycie tej nadziei
ożywia umarłych
Z początku analizy
rozum uporczywie przeszkadza
lecz w intensywności ducha
pojęcie przemienia się w smak
a materia widziana okiem serca
zdobywa sferę przebóstwienia
I mimo to wszystko co przemija
mocą rzeczywistą
bywa początkiem wiecznego
życia
|
