|
Wiesław Matuch
O D C Z U C I A N A J P O T Ę Ż N I E J S Z E
Od świadomości do kwiatów
i od ludzkości do wzrostu dobra
pod naporem uczuć i pouczeń życia -
rozlega się siła miłości
Rosną w nas leśne
spokojne refleksje
i ponad kontakty niezwykłe
wydobywa się z człowieczeństwa
szczęście które sercu
pomnaża perspektywy
Ileż miar mierzyło nieskończoność?
Ileż zasłon rozdarto
by zobaczyć kształty harmonii
Ileż tęsknot wylano
I mimo to nikt jeszcze
nie określił czym jest
namiętność czynienia dobra
Łączą nas wpływy wspólnych spraw
lecz spośród wszystkich rzeczy
najmniejszy płomyk miłości
potrafi dokonać najwięcej
Upragniona jedność
wcześniej czy później
pochłonie nas całkowicie
Wtedy odnajdziemy siebie
na rozżarzonych indywiduach
blisko siebie w miłości
|
