Wiesław Matuch
O C Z E K I W A N I E
Ulatujesz chwilo miła
ulatujesz
Promienie słońca serdecznie cię
żegnają
Przybliżył się czas aby związać
spojrzeniem radość wzniosłą
Ulatujesz chwila miła
ulatujesz
Oddala się moja młodość
Stąpaj cichutko i nie zrzucaj
z siebie pamięci miłej
Na drogę zabierz z sobą garść kwiatów
aby ci było cieplej
Dniem wytęsknionym wyczekiwał
będę twojego powrotu
Gdy ulecisz -
przychodzą męczące noce
z żalem obmywane oczy
Chwilo prawdziwa
rozumiejąca ostatni mój ból
kiedyż powrócisz
w dębowe me progi?
|