|
Wiesław Matuch
L U D Z K A I
S T O T A
Ludzka istota nie jest pełna -
lody w sercu nosi
i jad zabójczy w ustach
zostawia po sobie
ślad swych zdrad
Nie ważny doktorat
ani zaparzona herbata -
ludzka istota bagaż taki nosi
co jej figle płata
Dzieli więc los swój niepełny
w tęsknotach
przedzierając się we mgle do Słońca
W nagłym zachwycie zapomina kim jest
Ludzka istoto!
Tęsknisz słusznie za dniami
w których listy otrzymujesz miłosne
kiedy raduje się twoje serce
Chociaż niepełna jesteś istoto -
rozumieć potrafisz
Już kochasz miłością
której dopiero się spodziewasz
A choć w drodze jesteś
stoisz przy źródle
|
